Wiele słyszę ostatnio o tym, jak to coraz bardziej pożądane są mieszkania o jak największej ilości pomieszczeń i o jak najmniejszym metrażu. Jasne, nikogo to chyba nie dziwi, w końcu im mniejsze, tym taniej, a im więcej pokoi, tym większy komfort. Dobrze, ale dość o tych truizmach.

Coraz więc głośniej o mieszkaniach kompaktowych, które przyjęły taką nazwę, gdyż kawalerka czy studio nie brzmiały zbyt dobrze i odpowiednio nie odwzorowywały małego metrażu. Mieszkanie kompaktowe brzmi dobrze, jest nacechowane pozytywnie, na pewno stanie się bardzo modne.

Warto się jednak zatrzymać przy tym, czym tak naprawdę jest owo mieszkanie kompaktowe (wybaczcie, że używam tego zwrotu tyle razy, ale właśnie tym chcę podkreślić jego trend). Dla nas – nie jest to nic nowego, to mieszkanie o metrażu około 40-metrowym dla dwupokojowego mieszkania i około 50-metrowym dla trzypokojowego. Zatem co w tym pojęciu tak nowatorskiego? Otóż, dla nas, Polaków, nic. My od dawna żyjemy w takich metrażach, a nierzadko i w mniejszych. Standardowe polskie mieszkania zmieniają po prostu nazwę na bardziej modniejszą. Teraz można kupić i mieszkać w kompakcie.

Na szczęście, deweloperzy zauważyli w końcu, że to właśnie takie mieszkania są najbardziej poszukiwane przez potencjalnych klientów (teoretycznie dopiero od niedawna tak jest – bzdura – Polacy od zawsze rzadko mieli pieniądze na większy metraż, zwłaszcza, jeśli chodzi o wielkie miasta) i zaczynają masowo takie budować. Obecnie, średnia wielkość mieszkania z rynku pierwotnego jest wciąż zbyt duża, a co za tym idzie, zbyt droga. Efekty będą widoczne już za rok czy dwa, gdy nowe inwestycje zostaną oddane do użytku. Myślę, że można wtedy liczyć na bardzo atrakcyjne warunki, choć z drugiej strony… wszyscy się na takie mieszkania rzucą…

Mieszkanie kompaktowe charakteryzuje się maksymalnym wykorzystaniem minimalnej powierzchni, nie ma zatem miejsca na zbędne metry w przedpokoju, łazienka też nie musi być duża, ważne, by zmieściły się trzy pokoje. Każde siedem, osiem metrów kwadratowych, to już nowe pomieszczenie.

A tak naprawdę, nie zauważymy większych zmian – tak właśnie wyglądają mieszkania budowane w latach siedemdziesiątych – masowo. To właśnie w takich mieszkaniach mieszka znaczna część Polaków.

Przez ostatnie kilkanaście lat ten trend się po prostu zmienił. Nagle zaczęły być modne duże i otwarte przestrzenie, zamiast zamkniętych kuchni, otwarte aneksy, zamiast małych sypialni, trzydziestometrowe pomieszczenia. Niestety, okazało się, że Polaków na dłuższą metę na nie nie stać. Nie można sugerować się modą, a praktycznością i funkcjonalnością.

Funkcjonalnością – gdyż w takich mieszkaniach muszą się przecież pomieścić rodziny, które i tak wyglądają zupełnie inaczej, niż kiedyś. Teraz rodzina to model 2+1, bo na więcej nie ma pieniędzy. Ale, aby takiej rodzinie żyło się komfortowo, powinna mieć trzy pokoje -pokój dzienny (salon), sypialnię i pokój dla dziecka. I lepiej mieć 50 metrów z trzema pokojami, niż z dwoma.

Ja się bardzo na to budowanie mieszkań kompaktowych cieszę. Być może już za dwa lata, gdy w końcu będziemy kupować mieszkanie, uda się nam kupić coś odpowiedniego.